Onlangs (zie het archief, november 2012) plaatste ik de eerste 18 kunstwerken uit het ‘Liber Amicorum voor Michiel’, dat ik in 2009 ter gelegenheid van mijn afscheid als directeur bij Heden cadeau kreeg. Het bevat ruim zestig kunstwerken van beeldende kunstenaars met wie ik indertijd op een of andere wijze heb samengewerkt. Ze zitten ‘verpakt’ in een zwarte doos, voorzien van een boek (oplage drie) waarin ze staan afgebeeld. Erg zichtbaar zijn ze niet, hoewel ik het merendeel al op facebook zette. Dus ga ik dit jaar alle werken uit de doos halen. Dit is de tweede aflevering. De volgende komen later nog aan de beurt, in alfabetische volgorde op naam van de kunstenaar. Klik ze aan en je krijgt er informatie over.
Frank Halmans, onderzoeker die de meest gewone dingen van het leven inventariseert, benoemt en herbenoemt, altijd ergens op de vage grens van het private domein en dat van de openbaarheid.
Schilderde de leegheid van de caravan, de kwetsbaarheid van de Barbie pop en de getrimde koningspoedel, maar ook prachtige familieportretten. Momenteel maakt ze minimalistische tekeningen binnen een ronde basisvorm.
Met ogenschijnlijk eenvoudige voorstellingen speelt Lieven Hendriks met de kijker en stelt hem op de proef. Schilderkunstig gezichtsbedrog kenmerkt zijn werk.
Geboren en getogen in Scheveningen, zorgt deze kunstenaar van de populaire strandlopers voor een optimale wisselwerking tussen kunst en techniek.
Haar werk gaat over de ontwikkeling van identiteit en de vorm die die kan aannemen, dikwijls verbeeld in sculpturale kostuums. Ze ogen dramatisch, en maken van de drager een sociale en culturele vreemdeling. Mella woont en werkt in Yogyakarta.
Haar oeuvre omvat vooral naaktportretten, heliogravures en artfilms. Wanneer kunnen we het weer ergens zien?
Toppie. ‘Proost en enjoy’, zegt hij over zijn koekoeksnesten.
Deze onvermoeibare schilder, installatiekunstenaar én superblogger blijft je verrassen. Onlangs nog met een mooie serie ‘boeken’, geschilderd.
De constructie in haar schilderijen is altijd helder, transparant en licht. Haar werk munt uit in een warm en zuidelijk kleurgebruik en roept zo dikwijls een mediterrane sfeer op.
In vogelvluchtperspectief: Erikjanstekkie. Standpunten over ruimtes, daar gaat het in zijn werk om.
Zijn schilderachtige installaties, met name de 3d animaties, zijn een visueel spel. En als energieke voortrekker van Nest is hij altijd en overal zichtbaar.
Een van de leukste ontwerpers. Als vrij beeldend kunstenaar gebruikt hij frottages om oude en vergane sporen ‘op te pakken’: muren, vloeren, zaken uit opgravingen, ja zelfs van de enorme aardbeving in Kobe, Japan.
Arianne Olthaar (1970) & Marjolijn van der Meij (1970) maakten gedurende hun jarenlange samenwerking raadselachtige films, die niet zelden voor de nodige verwarring bij de kijker zorgden. Wie is die boef daar rechts?
Beeldhouwer in een fictieve wereld. Sinds haar verblijf in Indonesië, in meerdere opzichten geïnspireerd door het artistieke klimaat en de kunstenaars aldaar.